İNSANCA YAŞAMAYA YETEN ÜCRET İÇİN MÜCADELEYE!

Asgari ücret belirleme dönemi ve ocak zamları dönemi yaklaştı. Önümüzdeki günlerde sermaye temsilcileri bir araya gelerek bizlerin ne kadar maaş alması gerektiğini belirleyecekler. Bizlerden de belirledikleri ücrete razı olmamızı isteyecekler.

Asgari ücret tespit komisyonu adı altında bir araya gelenler işçiler adına şimdiye kadar hiçbir anlamlı adım atmadılar, bundan sonrada atmayacaklar. Çünkü sermayenin temsilcisi ve hizmetkarı olan kişiler bu komisyonda yer alıyor. Eğer iyi bir ücret almak istiyorsak bizler kendi gücümüze güvenmeli ve gerektiğinde üretimden gelen gücümüzü kullanmalıyız. Aksi halde yine açlık sınırının altında bir ücret almak zorunda kalacağız.

Kardeşler; Sermayedarların ve onların hizmetindeki hükümetin sorumlusu olduğu çok yönlü krizin faturası bir kere daha biz işçi ve emekçilere kesildi. Her geçen gün yeni zamlarla temel tüketim ürünleri ateş pahası oldu, alım gücümüz düştü. Ücretlerimiz kuşa döndü. En temel ihtiyaçlarımızı dahi karşılayamaz hale geldik. Buna rağmen ücretlerimizde en ufak iyileştirme yapılmadı. Aksine bizden yine fedakar olmamızı istediler.

Bizden fedakarlık isteyen hükümet yetkilileri ve sermayedarlar ise kendi lükslerinden en ufak taviz vermediler. Hatta daha lüks harcamalar yapmaya başladılar. Hükümetin başı diyor ki; “itibardan tasarruf olmaz”. Peki soruyoruz, işçiyi emekçiyi açlığa yoksulluğa mahkum ederek el koyulan milyarları lüks harcamalarla tüketmek mi itibardır? Bu açıkça müsrifliktir, sahtekarlıktır, alçaklıktır, kan emiciliktir…

İtibardan ve fedakarlıktan bahsedenler bizlerin sofrasında ne var ne yok hiç düşünmüyorlar. Nasıl yaşadığımızı, neler çektiğimizi umursamıyorlar. Kendi ceplerine giren paranın derdindeler. O paralarda bizim emeğimizden, alınterimizden, soframızdan çalınanlardır.

Kardeşler; Yaşanan krizin sorumlusu olanlar, bizleri açlığa mahkum edenler yeni bir ücret zammı döneminde yalanla, tehditle, demagojiyle bizden yine dişimizi sıkmamızı isteyecekler. Fakat biz bu sefer onların bu oyununa kanmamalıyız. İnsanca yaşamaya yeten ücret istemeliyiz. Bu haklı ve onurlu talebimizi yüksek sesle haykırmalıyız. Bunun için yapmamız gereken bellidir. Komiteler kurmak ve istediğimizi elde edene kadar mücadele etmektir. Tek tek fabrikalarda kuracağımız komiteler ile diğer işçi kardeşlerimizle ortak mücadelenin zeminin oluşturmaktır. Asgari ücret tespit komisyonu denen sahtekarlar topluluğuna siz bizim adımıza konuşamazsınız demektir. Bu adımları attığımızda ve gerektiğinde üretimden gelen gücümüzü kullandığımızda istediğimizi alabiliriz.

Birilerinin itibarı bizim emeğimizi çalarak müsriflik yapmaksa, bizim itibarımız da emeğimize sahip çıkmak ve soframızdaki ekmeği büyütmektir.

Sefalet ücretine mahkum edilmek istemiyoruz!

*Savaş, siyasi ve ekonomik krizin bedelini patronlar ödesin!

*İnsanca yaşamaya yeten vergiden muaf ücret

*Herkese iş tüm çalışanlara iş güvencesi

*7 saatlik iş günü 35 saatlik çalışma haftası

*Her türlü kuralsız, esnek çalışma biçimleri vb. yasaklanmasını

*İşsizlik sigortası ve diğer fonların yağmasının sonlanmasını, istiyoruz.