ÖLÜM VE SÖMÜRÜ DÜZENİNE KARŞI; İNSANCA BİR YAŞAM İÇİN OMUZ OMUZA 1MAYIS’A

ÖLÜM VE SÖMÜRÜ DÜZENİNE KARŞI;

İNSANCA BİR YAŞAM İÇİN OMUZ OMUZA 1MAYIS’A

İşçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs geldi. Dünya’nın dört bir yanında işçiler ekonomik krizin derinleştiği, emperyalist savaş ve saldırganlık politikalarının arttığı bir dönemde 1 Mayıs’ta alanlara çıkmaya hazırlanıyor. Her yıl olduğu gibi bu yıl da alanlarda, meydanlarda savaşsız, sömürüsüz, eşit ve özgür bir dünya özlemi haykırılacak. Dünyayı yıkıp-yağmalayan bir avuç asalak takımına karşı emeğin, alınterinin onurlu sesi yankılanacak.

Tekstil işçileri, kardeşler;

Bir yanımız açlık, yoksulluk ve sefalet bir yanımız ölüm! Sermaye düzeni ve onun efendileri olan patronlar bizleri fabrikalarda üç kuruşa, kuralsız ve güvencesiz, köle gibi çalıştırıyor. Haklarımızı gaspediyor, emeğimizi çalarak zenginliklerine zenginlik katıyorlar. Bizlere uzun ve yorucu çalışmayı dayatıyor, insanlık dışı koşullara hapsetmek istiyorlar. Yetmiyor, doymuyorlar! Deprem oluyor, para ve rant üzerine kurulu bu düzenin enkazı altında on binlerce emekçi can veriyor. Dışarıda kalanlar ise açlık, soğuk ve her türlü insani ihtiyaçlarından mahrum ayakta kalmaya çalışıyorlar. Bu koşullarda bile fabrikalar çarklarını döndürmeye, kâr oranlarını artırmaya devam ediyor.

Kardeşler;

Bu düzende insanının hiçbir değeri yok. Emeğin, alınterinin ise adı bile geçmiyor. Oysa ki dünyanın tüm zenginliklerini emeğimizle bizler yaratıyoruz. Ancak payımıza fabrikalarda köle gibi çalışmak, yoksulluk ve sefalet düşüyor. Depremlerde ölen, sakatlanan, aç, açıkta kalan biziz. Şirketler büyürken, milyonerlerin kasaları şişerken biz her gün geriye gidiyoruz. Bırakın insanca yaşamayı karnımızı doyuramıyor, çocuklarımızın ihtiyaçlarını dahi karşılayamıyoruz. Sadece seçim dönemlerinde akıllara geliyoruz, ama gerçek sorunlarımıza dair tek kelime edilmiyor. Farklı renk ve tonda olan ama hepsi de sermaye partisi olanların dolgu malzemesi olmamız bekleniyor. Tek yaptıkları üst perdeden vaatlerle avutarak oy avcılığı yapmak.

Tekstil işçileri, dostlar;

İşçilerin tek çıkış yolu örgütlenmek ve mücadele etmek. Haklarımıza, geleceğimize ancak birlik olduğumuzda, kendi sınıf davamızın peşinden giderek sahip çıkabiliriz. İşte bunun için 1 Mayıs bizim günümüz. 1 Mayıs patronlar takımına karşı haklarımız için giriştiğimiz mücadelenin sembol günü. On yıllardır dünyanın her tarafında işçiler bu mücadele günü alanlara çıkıp taleplerini haykırıyor. Biz tekstil işçileri de 1 Mayıs’ta alanlarda olmalı, sesimizi ve gücümüzü 1 Mayıs meydanlarına taşımalıyız. İşçi sınıfının gücünü dosta düşmana göstermeli, haklarımız, geleceğimiz ve özgürlüğümüz için örgütlenmeliyiz.

DEVRİMCİ TEKSTİL İŞÇİLERİ SENDİKASI