Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası olarak hazırladığımız ücret raporunu basına ve kamuoyuna sunuyoruz.
Ekonomik krizin giderek derinleşmesi ile birlikte işçi ve emekçilerin alım gücü her geçen gün düşüyor. Alım gücünün düşmesi ile tekstil işçilerinin aldıkları ücret de eridi ve erimeye devam ediyor. Başta tekstil işçileri olmak üzere tüm işçi ve emekçiler açlığa, yoksulluğa ve sefalete terk edilmiş durumdalar. Tekstil sermayedarları kar oranlarını sürekli büyütürken, işçiler ise ağır çalışma koşulları ile karşı karşıya kalıyor.
Ücretlerin erimesi ile tekstil iş kolunda parça başı çalışma tekrardan yaygınlaşıyor. Esnek, güvencesiz çalışma kalıcı hale getiriliyor. Ekonomik krizin tüm faturası işçi ve emekçilere kesiliyor. AKP iktidarı sermayedarları korumak için her türlü uygulamaları hayata geçiriyor. İşçi ve emekçiler baskı ile sindirilmeye çalışılıyor.
Sermayedarların AKP iktidarından isteği olan bölgesel asgari ücret aslında yasal olarak hayata geçirilmemiş olsa da raporda olduğu gibi doğu ve güneydoğu kentleri başta olmak üzere birçok kentte bulunan tekstil fabrikalarında fiili olarak patronlar tarafından hayata geçiriliyor. Ülkenin dört bir yanına devlet teşvikiyle yayılan tekstil ve dokuma iş kolunda yeni istihdam yaratılsa da ucuz iş gücü yaygınlaşıyor.
Tekstil işçilerin bugün düşük ücretlere mahkûm olmasının nedenleri arasında örgütlü hareket edememesi, tabandan birliklerinin olmaması ya da zayıf olması ve mücadeleci sendikalarında örgütlenmemesi yer alıyor. Örgütlü olan fabrikalarda ise işçiler sendikal bürokrasi ile karşı karşıya kalıyor. Sendikal bürokrasi tarafından bastırılıyor. Sendikalarda örgütlenmeye çalışan işçiler ise sermayedarlar tarafından hukuksuz bir şekilde işten atılıyor. Sendikal örgütlenmenin önüne engeller konuyor.
Bunu bir kez daha Gaziantep’te Şireci Tekstil işçilerinin direnişinde gördük. Gaziantep Büyükşehir Belediyesi Başkanı Fatma Şahin konuşmalarında patronu öve öve bitirememişti. İşçilerin iş başı yapması için her türlü çabayı gösterdi. Ayrıca İyi Parti, AKP ve CHP’li vekiller Şireci işçilerini iş başı yaptırmak için ellerinden geleni yaptılar. Karşımızda örgütlü bir sermaye sınıfı onların hizmetindeki partiler ve iktidar var. Şireci Tekstil’den sonra Erkaplan Halı’da başlayan direnişte işçilerin talepleri kabul edilirken sendikaya üye olan işçiler işten atıldı, sendikadan istifa etmeleri için sürekli baskı yapıldı. Sermayedarlar ve iktidar örgütlü bir şekilde hareket ediyor. Onlar nasıl işçilerin birliği karşısında örgütlü davranıyorsa, bizler de örgütlenerek kendi sınıf bilincimiz ile onlara karşı mücadele etmeliyiz.
Başta tekstil işçileri olmak üzere tüm işçiler, sermayedarların ve AKP iktidarının ekonomik ve sosyal saldırısı ile karşı karşıya kaldığı gibi düşük ücretler ile yaşamaya çalışıyor. Raporda da görüldüğü gibi işçilerin aldıkları ücretler ile geçinmeleri ve bir ayı idame ettirmeleri imkânsız durumda. Asgari ücret şimdiden yoksulluk sınırının altında. Vergi dilimlerindeki adaletsizlikle yılın belli döneminde asgarinin de altında çalışıyoruz. İğneden ipliğe her şey zamlandı ve sürekli zamlanmaya devam ediyor. Barınma sorunu her geçen gün büyüyor. Bu sorunlar karşısında işçi ve emekçiler daha fazla mesaiye kalarak ve ek işler yaparak geçinmeye çalışıyor.
Alınan ücretler ile kira, elektrik, su, doğalgaz, mutfak masrafları, çocuk masrafı derken bir işçinin elinde hiçbir şey kalmıyor. Ve aldığı ücretler ile ihtiyaçlarını karşılayamıyor.
İnsanca yaşamaya yeten ücret ve çalışma koşulları için örgütlenelim!
İnsani olmayan koşullarda çalışmaya ve düşük ücretlere mahkûm değiliz. Sermayedarların elde ettikleri zenginliği bizler üreterek onlara sunuyoruz. Emeğimizi üç kuruşa satıyoruz. Hak ettiğimiz ücretleri alamıyoruz. Bunun karşısında her türlü onursuz davranış ile karşı karşıya kalıyoruz. Baskı, mobbing ile sindiriliyoruz. İşimizi kaybetme korkusu ile sessiz kalıyoruz. Her sessiz kaldığımızda kaybetmeye devam ediyoruz.
Bir çoğumuz güvencesiz çalışmayı göze alıyor, gündelik çalışmayı, parça başı çalışmayı tercih ediyoruz. Haklarımıza sahip çıkmak daha iyi ücrete daha iyi çalışma koşullarına sahip olmak için mücadele etmiyor, bireysel kurtuluşu düşünüyoruz. Bu aynı zamanda sınıfın bölünmesine ve ortak hareket edememesine neden oluyor.
Ancak tüm bu sorunları ortadan kaldırmamızın yolu örgütlenmekten birlikte mücadele etmekten geçiyor. Birliklerimizi ve komitelerimizi oluşturmalıyız. Yaşadığımız sorunlara karşı yan yana gelip sorunların üzerine gitmeliyiz. Bizler, sadece zam dönemlerinde birlikte hareket ederek değil, kalıcı birlikteliklerimizi kurarak mücadele etmeliyiz. İktidarın ve sermayedarların saldırılarına, sendikal bürokrasinin hokkabazlığına geçit vermemeliyiz. Haklarımıza ve geleceğimize sahip çıkmak hepimizin sorumluğundadır.
Tekstil işçilerini yaşadıkları sorunlara karşı sendikamızda örgütlenmeye birlikte mücadeleyi büyütmeye çağırıyoruz. Saflarımızı sıklaştırmalıyız. Yumruklarımızı sıkmalıyız. Haklarımıza sahip çıkmak ve yeni haklar elde ede bilmek için bu kavgayı büyütmeliyiz.
Adana
Oğuz Tekstil: Yeni giren işçilere 600 TL fark verildi. 12.060 TL oldu. Diğer işçiler ise aldıkları ücret 12.400 TL.
Palmiye Tekstil: 11.406 TL ile 13.000 arasında.
Karteks Tekstil: 11.402 TL en düşük en yüksek 14.000 TL.
Atlas Denim: 12.000 TL ile 14.000 TL arasında.
Bossa Tekstil: Ücretler 12.000 TL ile 14.000 TL arasında
Adıyaman:
Adıyaman’da işçiler 13.000 TL ile 14.000 TL arasında ücretler alıyor. Ayrıca makineci olmayan işçiler asgari ücret ve asgari ücretin altında ücretler alıyor. Bazı fabrika halen zam oranlarını açıklamış değil.
Batman:
Kamu Tekstil: 11.402 TL
BİSİS KLAS Tekstil: 11.402 TL
Uğur Konfeksiyon: 11.402 TL
Diyarbakır:
Güzel Moda Tekstil: Ücretler 5.000 TL ile 11.400 TL arasında
Meya Tekstil: Ücretler 5.000 TL ile 11.400 TL arasında
Omera Tekstil: Ücretler 9500 TL ile 11.400 TL arasında
Not: Diyarbakır bölgesinde bulunan birçok fabrika düşük ücretler ile işçileri çalıştırıyor.
İstanbul:
Akko Tekstil: 14.000 TL
Uğur Konfeksiyon: 13.500 TL
KA Tekstil: 12.000 TL ile 14.000 TL arasında
Orsan Tekstil: 15.000 TL
İmaj Tekstil: 12.000 TL ile 14.000 TL arasında
Beybi Eldiven: 12.000 TL
Şan Tekstil: 12.000 TL ile 14.000 TL arasında
Ay Tekstil: 15.500 TL
ASTER: 11.402 TL ile 17.000 TL arasında
Flomak Tekstil: 14.000 TL ile 15.000 TL arasında
Rafet Tekstil: 15.000 TL
İMTEKS: 11.402 TL ile 16.000 TL arasında
ANG Tekstil: 12.000 TL ile 15.000 TL arasında
Alara Tekstil: 11.402 TL ile 14.000 TL arasında
Polat Tekstil:13.000 TL ile 14.500 arasında
Cihangir Tekstil:14.000 TL ile 15.000 TL arasında
Fella Tekstil: 15.000 TL ile 15.500 TL arasında
İzmir
HUGO BOSS: 13.500 TL ile 17.000 TL arasında
ROYROPSON : 11.402 TL ile 16.000 TL
ERA: 11.402 TL ve 14.000 TL
NARKON: 11.402 ile 13.000 TL
AYDIN GİYİM: 11.402 TL İLE 18.000 TL arasında
SİR GİYİM :11.402 TL ile 18.000 TL arasında
UÇAK TEKSTİL: 14.000 TL ile 18.000 TL
Kahramanmaraş:
Kahramanmaraş’ta işçiler asgari ücret veya az üstünde ücret alıyor. Sadece makine operatörleri 16.000 TL arasında alıyor.
Mardin:
Rover Tekstil: fabrikada 215 kişi çalışıyor. 40-50 kişi asgari ücret alıyor. 60 kişi öğrenci statüsünde maaş+stajyer ücreti birleştirilip asgari ücrete denk getiriliyor. 40 kişi 6.000 TL ücret alıyor. (çırak görevinde olanlar.) Geri kalanlar ise 9.000 TL bandı arasında ücret alıyor.
Çınar Tekstil: 120 kişi çalışıyor. 60 kişi asgari ücret alıyor. Geri kalan işçiler ise asgari ücretin altında ücret ödeniyor.
AKA Enerji Tekstil: 200 kişi çalışıyor. 30 kişi asgari ücret alıyor. Geri kalan ise asgari ücretin altında ücret ödeniyor.
Not: Mardin bölgesinde bulunan birçok fabrika bu sistem ile işçileri çalıştırıyor.
Mersin:
Mersin’de bulunan fabrikalar işçilere asgari ücret ile 13.150 TL arasında ücret veriyor. İşçiler ağır koşullarda çalışıyor. Ayrıca firmalar işlerin yokluğunda işçileri keyfi olarak sürekli ücretsiz izne çıkartıyor. Firma patronları bununla da kalmayarak işçilerin maaş ödemelerini sürekli geciktiriyorlar.
Gaziantep:
Gaziantep’te bulunan fabrikalar işçilere 12.000 TL ile 16.000 TL arasında ücretler ödüyor. İşçiler ağır koşullarda baskı altında çalışıyor.
Not: Çorap işçilerinin ücretleri 18.000 TL üzerinde olabiliyor. Yalnız 12 saatlik çalışma süresi içerisinde bu ücreti alıyorlar. 18.000 TL ücreti alan işçiler makineci olanlar diğer bölümlerde çalışan işçiler asgari ücret ve asgari ücretin 1.000 TL ile 2.000 TL üzerinde ücretler alıyor. Deri, çanta ve ayakkabı işçileri parça başı iş yaptıkları için ücretler değişkenlik gösterebiliyor.